payo nin babaye dominongaw sa bitana, alagad bakong su Medusa, sarong babayeng bagong tawo, alférez asin daing palad dai nin saro iyo mansanang kahologan.
Nagpoon nin pagawit si Sisa sa atubangan kan harong na nagtitingkalag sa talasinag, na mabansay na nagduduyanduyan sa bughaw na langit sa tahaw nin mga bulawan na panganoron. Nahihiling sya ni Basilio asin dai nangahas na domolok sakalé naghahalat na humalé sa pook, naglalakaw sa magibongibong na sogod, alagad naglikay na makarani sa cuartel.
Su awit kan rongaw mapangataman na pinaghihimate kan aki pang babayé, asin tinogal su bantay na pasakaton ito.
Kan makita ni Sisa na nagrarani su soldados asin madangog su saiyang tinog, pano nin kangirhatan, dominalagan, asin batid nin Dios kun paano an pagdalagan nin sarong rongaw. Nagsonod saiya si Basilio, asin sa takot na malipod saiya, dominalagan asin nalingawan su kolog kan saiyang bitis.
“!Hilinga nindo kun ano ta pinaglalamag kan barobatang iyan an rongaw!” an sabing may kabaldian nin sarong sorogodn na babaye na nasa-lansangan.
Asin kan makita na padagos su paglamag, hominakbot nin gapo asin idinaklag saiya na an olay.
“!Koaha! kanogon pa na nagakod su ayam!”
Nakamaté nin kolog sa payo si Basilio, alagad nagpadagos nin pagdalagan na pinabayaan lamang ito. Pinagbaratok sya kan mga Ayam, nangagburura su mga ganso, may bintanang binuksan tanganing, makalaog an sarong osyoso, asin pinirintoan man su iba sa takot na magkaigwa naman nin bangging mariribok.
Nagpakadatong sa luwas kan banwaan. Nagpoon nin pagluya su dalagan ni Sisa; dakilang agwat an nakaasiblag saiya sa naglalamag saiya.
“Ina!” kinorahawan kan saiyang mamidbid.
Pahangang madangog kan rongaw su tingog, nagpoon na naman nin pagdulag.
“Ina, ako!” an kurahaw kan hagbayon na nawawaraan na nin pagsarig.
Dai nakakadangog su rongaw, naghihingak su aki na nagsusunod. Nagpakalihis na sa mga tinanom asin harani na sinda sa kadlagan.
Nakita ni Basilio na sominohot duman su saiyang ina asin sominohot man. Sa kabinitan, su mga kahoy-