“Sarong dakulang cruz?”
“Oho, dakula,” an maogmang pattinay kan gurang na kanayon hilinga nin makahologan na paghiling si Ibarra, na sominalinggaya su panglawog.
“Sarong cruz na may labor asin nabobogkos nin woyo?” naghapot uli su paralobong.
“Iyan, iyan, siring, siring!” asin su sorogoon gumintihit sa daga nin sarong cruz na bizantino (160).
ilies sa linobngan may mga tinanom na mga burak?’
“Adelfa, sampaga asin pensamiento! iyo iyan!” an dagang na sabi kan sorogoon na may kairibang kaogmahan, asin tinangro nin sarong tabako.
“Isabi mo samuya kun arin su linobngan asin kun haen su cruz.”
Kominagaw sa talinga su paralobong asin naghaha- kay kan somimbag:
“Su cruz... sinolo ko na!”
“Sinolo? asin and ta sinolo mo?”
“Ta iyong pagboot kan cirang dakula.”
“Siisay an cirang dakula?” an hapot ni Ibarra.
‘“Siisay? su nananapak, si Padre Garrote.”
Hinapros ni Ibarra su saiyang angog kan saiyang kamot.
“Alagad, masasabihan mo lamang kami kun saén su linobngan namumugtak? Sukat mong magiromdoman.”
Hominoyom su paralobong.
“Dai na duman su gadan!” moninong na sominimbag.
“Anong sabi mo?”
“INa!” an digang kan lalaki sa tingog na nagsosoba; “salihid kaito ilinobong ko an sarong babaye igwa nang sarong simba.” (161)
“Ano ka rongaw?” an hapot saiya kan sorogoon; “dai pa ngani sangtaon na ilinobong mi sya.”
“Tama iyan! dakol nang mga bulan an nakalihis magpoon kan sakong kotkoton. Ipinagboot sako kan entirong dakula na darahon ko sa cementerio kan mga intsik. Alagad huli ta magabat asin nagooran kan bangging ito...”
Dai nakapagpadagos su tawo; suminibog sa takot kan makita su talad ni Crisostomo, na lominokso asin pinorogol sya sa takyag asin piggogoyagoya sya.
“Asin anong ginibo mo?” an hapot kan hagbayon sa tingog na dai ikasaysay.
