"Asin ako," an saligbaton nin saró pa na nakaágaw saiya kan tataramon; "maimoton na marhay an agom ni Capitán Tínong . . . dai pa kita pinapadarhan nin anó man na pabálik (136-a) bago halé kita dumán sainda. Kayá kun an sarong gogom asin maaaraon bomotás nin sarong pabálik na halaga nin sorosangríbong pisos. . ."
"Pero talagang totoo iyán?" an hapot kan kimay.
"!Daing duwaduwa asin ta háyag na gayo! sinabi sa sakong prima kan saíyang katipan, su kagawad (137-a) kan Saiyang Kahalangkawan. Asin garong mátubod ako na iyo mansana su singsing na nasosolot kan matua kan aldaw kan pintakasi. !Sa giráray minálakaw patós nin brillante!"
"!Sarong naglalakaw na escaparate!"
"Sarong paagi sa pagpapaará síring sa kiisay man! Sa baldit na bumakal nin sarong figurin o bomáyad nin balidyá."
Nagkasarahotan su potol na hominalé sa katiripunan. Asin pakalihis nin duwang horas kan tororog na su gabós, nagkapirang mga namamanwaan sa Tondo pinaanyayahan sa mga soldados... an mga may kapangyarihan dai nakakatógot na an nagkakapirang mga haralangkaw asin mga mayayaman na tawo mangagtórog sa mga harong na bakong marhay an pagbabantay asin bakong mahayáhay: an Puerto Santiago asin an iba pang mga gahong kan Pamahalaan monínong asin maginhawa an pagtórog. Kabilang sa mga pinalaen na ini iyo an makauúgay na si Capitán Tínong.
Masínang (138-a) na marhay si Capitán Tiago. Sa bilog na panahón na ining makangingirhat dai sya ikinapurísaw nin siisay man: dai sya ilinaog sa bilangoan, dai sya ginibong incomunicado, dai sya pinaghapot, dai sya ibinugtak sa mga máquina de electricidad, dai sya pinapaglognoy sa orán sa mga orokán sa irárom nin dagá, asin iba pang mga kalapastangan, na midbid nin mga tawong nangangaapod sa sainda mansana na mga civilizado. Su saíyang katóod, kun sa pagkasáyod, su mga iyo kaito (huli ta pinaindahan na kan tawo su mga
