hay kan alférez na ibugtak.
"Ikaduwang ngaran?"
Nagtakang hominiling saiya su tawo.
"Anó an saímong pagngaran, anó an saindang idinodúgang sa ngaran na Andong?"
"Ah, señor! Andong Moromangmang, señor!"
Dai napogolan kan mga dudumán su saindang ingingisi; iinantoró kan alférez mansana su saiyang paglakawlákaw.
"Hánap-búhay?"
"Parasákat pó nin nyog asin sorogoón kan sakong panugangan na babaye."
"Siisay nagboot saindo na salakayon nindo su cuartel?"
"Dai pó!"
"Anong dai? Hare pagpútik ta ibontog ka sa bobón!" "Siisay nagsogó saindo? !Sabiha an totoo!"
"An totoo, señor!"
"Siisay"
"Siisay, señor!"
"Hinahapot taka kun siisay nagboot saindo na maghimagsikan kamo."
"Anó pong himagsikan?"
"Iyán, huli ta dumán ka kasubanggi sa nátad kan cuartel."
"Ah, señor!" an sabi ni Andong na namumula sa hababang tíngog.
"Kun sírin, siisay kaito an may salá?"
An mga katagang ini sinonod nin ngisi asin pagtaka. "An panugangan ko pong babaye!"
Ominantoró su alférez asin hiniling su daing pálad nin bakong maísog na mga mata, na sa saíyang paghoná nakatanom nin marhay na bunga, nagpadagos na orog kamadagka.
"Opó, señor, dai ako tinatáohan nin pagkaon kan sakong panugangan na babaye kundi su gabós na lapá asin dai na mapapakinabangan; kasubanggi, pagdatong ko kinologán ako nin tulak, natanaw ko sa harayó su nátad kan cuartel, asin nagsabi ako sa irárom kan sakong boot: 'Banggi, daing makakakita saimo.' Lominaog ako... asin kan minatindog na ako, pominorokpotok nin makuri, namimirgitas ako kan sakong ka-