kaini sarong aldaw su gayad kan saiyang cola, dai sya ginamitan kan saiyang codigo penal na iyo an paghalé kan dentadura; kundi sominabi na lamang.
“!Kun bako kan pilay babatayan mo sagkod kan sakong corse!”
!Asin dai man niya itong piggagamit!
Sarong hapon, kan dinadalaw si Sinang kasi Victoria su saindang kaugay nin boot, nagoorolay man sa pagmerienda sa comedor su cura, si Capitan Tiago, asin su Angkos ni Doña Victorina.
“Tara ipinagmomondo ko nin makuri,” an sabi kan doctor; “ipagmomondo man na gayo ni Padre Damaso.”
“Asin saen mo sya idadakit?” hinapot ni Linares su Cura.
“Sa lalawigan nin Tayabas!” an aliwalas na simbag kaini.
“An magmomondo man na marhay kaiyan iyo si Maria Clara kun nakaaram,” an sabi ni Capitan Tiago; “saiyang minamahal na siring sa ama.”
Hiniling siya nin pasalimbad ni Padre Salvi.
“Sa loba ko, Padre,” an padagos ni Capitan Tiago, “an ginikanan kan saiyang hélang su asapol niyang kamondoan kan aldaw kan pintakasi.”
“Siring man an sakong ganan, asin tama su ginibo mo sa dai pagtogot ki Gg. Ibarra na makipagolay saiya; nanganaan kuta.”
“Asin kun bakong huli samuya,” an saligbaton ni Doña Victorina, “sa langit nagaawit nin mga pagomaw sa Dios.”
“!Awot pa Jesus!” an pagakala ni Capitan Tiago na dapat niyang sabihon.
“Kapaladan mo na an sakong agom dai kaito nin naghehélang na halangkaw an categoria, nagkaipo ka kutang omapod nin iba asin digdi an gabos anas na mga daing pakasabot; an sakong agom...”
“Naniniwala ako asin pinapadagos ko su sakong sinabi,” sinaligbaton man sya “su pagkumpisal na ginibo ni Maria Clara nakabago kan saiyang kamatean na iyong nakaagaw kan saiyang buhay. Sarong malinig na conciencia lalo pang mahalaga ki sa kadaklan na mga bolong, asin! hona-honaon mo na dai ko sinosuhay an bagsik kan kadonongan, orog na ngani an sa cirugia! alagad malinig na conciencia ...! Basaha nindo an mga librong mga banal asin saindong makikita kun
