mga búrak, asin sarong kaló na may dakúlang perrico, na naooroigrit sa táhaw nin mga cintas na bughaw asin pula; su alpog sa dalan, na nakasalak sa ginalpong na bagás sa saíyang pisngi, garong nakapadúgang kan mga kakorotan nya; síring kan pagkakita nyamó saiya sa Manilá, ngunyan nagkakabit man sa saiyang takyag su
saiyang agom na pilay.
"!Igwa ako nin dangog na ipamidbid saimo an sakong pinsán, si Don Alfonso Linares de Espadaña!" an sabi ni Doña Victorina na itinokdó su hagbayon; "an ginoo pinangakí nin sarong katóod ni Padre Dámaso, secretario particular kan gabós na mga ministro...
Mabansay na dominokó su hagbayon; kadikit pang hadokán ni Capitán Tiago su kamot.
Alintanang isinasarakat su mga maleta asin mga sopot sa viaje, alintanang hináhatod sinda ni Capitán Tiago sa saindang mga lalamban, satúyang sambíton an magagom na ini, na banggit mi lámang sa mga énot na kabtang.
Si Doña Victorina sarong ginang na may apat na poló may limang agosto, katimbang nin tolong poló may duwang abril alinsunod sa saíyang pagbílang. Magayón sa saíyang pagkaakí, nagkaigwa nin marayráhay na lamán — iyo an parati nyang sinasabi, — vlágad nag-ootok sa paghiling sa saiya mansana, hiniling nya nin dakúlang kaongisan an dakol na mga adoradores nyang mga filipino, tara nasa ibang lahí su saíyang mga horot. Dai nya boot itógot sa kiisay man su saíyang maputí asin sadit na kamot, bakong sa dai pagtiwalá, tara bakó sanang makapira pagtao nin mga alahas asin mga bahandi na dai maisip an halaga sa nagkapirang parabakidyá na mga daplé asin mga katutúbó.
Anom na bulan bago dumatong su panahón kan satong salaysay, nakita nyang nagkatotoo su saíyang orog kagayon na pangatorogan, pangatorogan kan saíyang bílog na pagkabuhay, na huli kaiyán saíyang isinikwal su mga pagyayabá nin mga bagong-tawo sagkod su mga kapangakoan nin pagkamoot ni Capitán Tiago, na linalaylay kan énot na panahón sa saíyang pagdangog, o inaáwit sa sarong serenata. Totoong huri nang magkatotoo su pangatorogan; alágad si Doña Victorina, na minsán saralang magkastilá, orog pang kastila ki sa ki Agustina de Zaragoza, tatao kan arawígang "Mas vale tarde que nunca" (32-a), asin nagraranga sa saíyang
