Su alférez sa orog na kahamisan na saíyang mahihimo, idinoon su kamot sa abaga kan dai midbid na parasayaw asin pinaontok ito. Hominangos su rongaw asin luhaylúhay na tominikaw sa salog na nadigtaan kan saiyang dugo.
Nagpadagos su dai pagkainaralohan: magabat su paghangos kan alférez; su babaye na nagmamasid saiya nin mga mapagogid na mga mata, kinoa su latigo asin sa tingog na moninong asin luhayluhay naghapot saiya:
“Anong nangyayari saimo? Dai ka lamang sakuya nagmarhay na banggi!’”
a nagsimbag su alférez, kundi inapod su sanggawad.
“!Daraha an babáyeng iniho,” an sabi: “pataohan mo nin ibang bad6 asin ipabolong mo ki Marta! Taohan mo sya nin marhay na pagkaon, marayrahay na higdaan... !pagingatan mo, ta nama kun pagkurihan! Thatod iyan noodma sa harong ni Ginoong Ibarra!”
Dangan luhaylihay na pinint6 su tata, sinadahan asin dinolok su agom.
“!Pighahanap mong rotangon ko ika!” an sabi na kanayon gogoma su kamot.
“Anong nangyayari saimo?” an saiyang hapot na kanayon tindog asin sibog.
“Anong nangyayari sakuya?” kominurahaw sa tingog nin dagoldol asin nanarangin, asin pakapahilingan saiya an sarong papel na pano nin mga kuritkitrit, nagpadagos:
“Bakong isinirat mo an surat na ini sa Alcalde na sinabihan mo na pigbabayadan ako tanganing itogot ko an sugal, ka p—? !Inda daw ta dai ko ika rinoronot!”
“!Hilingon ta! hilingon ta kun mangangahas ka!” an sabi na nagaandak, “an maronot sakuya kaipuhan na orog pa kalalaki saimo!’’
Nadangog nya su paglanghad, alagad nahihiling su latigo. Kominoa nin sarong pinggan sa mga nasaibabaw kan latok, asin ibinarabad sa payo; su babaye, na tood na sa mga kagobokan na ini, panaleng lominokmo asin su pinggan narimokmok sa lanob; siring man an kapaladan na kinamtan nin sarong tasa asin cuchillo.
“IMatalaw!” kinorahawan nya sya, “dai ka na nangahas na romani!”
Asin saiyang linutaban tanganing lalong magkajfnit.
