makikita mo sa aga.
“Napukawan su sakong pangataman kan mga tataramon na iniho bako sanang huli kan kahologan kaini kundi huli sa naghilwas kaito, na may mga pirang aldaw nang nakalihis nakiatubang sa maestro de obras, na nagpahayag kan saiyang pagmawot na magpalakaw kan mga toklos sa pagbugtak kan gapo, dai naghagad nin halangkaw na tangdan, asin ipinagpahalangkaw niya na darakula an saiyang mga pakanood. Dai ako nin igong dahelan sa pagakala na siya may maraot na kaisipan, alagad sarong bagay na uya sa sakuya mansana nagsabi sa sako na totoo su sakong mga pagakala, kay pinili ko, sa pagpatanid saimo, an sarong hidalé asin bahigay na magkakanigong gayo tanganing dai mo ako mapaghapot. Su iba saimo nang nakita.”
Haloy nang nakatapus nin pagtaram si Elias asin dai pa lamang minasimbag ni sarong taramon si Ibarra. Nasapaghorophorop iniho.
“'Ikinamomondo ko na nagadan an tawong iniho!” sominimbag katapustapusi; “may maaaraman pa kita saiya!’
“Kun nabuhay nakadulag kuta sa nangingibigkibig na kamot kan bitang sa tawong sandigan. !Hinokman siya nin Dios, ginadan siya nin Dios, awot pa logod na an Dios sana an iyoiyong Hokom!”
Hiniling ni Crisostomo nin madalé su tawo na nagtaram nin siring, asin kan makita su saiyang porosog na mga takyag, lakop nin mga labod asin mga darakulang lasgas.
“Nagtutubod ka man sa gibong ngangalasan?” an sabi na naghohoyomhoyom; “!hilinga an gibong ngangalasan na pinagsasabi kan banwaan!”
“Kun magtutubod ako sa mga gibong ngangalasan, dai ako maniniwala sa Dios; maniniwala ako sa sarong pinakagdios, maniniwala ako na talagang an Dios linalang nin tawo na ladawan asin kabarang nya,” an simbag na gayo, “alagad minatubod ako Saiya, namatean ko bako sanang makasaro su saiyang kamot. Kan nagrorompag na su gabos na naghilangang makalaglag sa ano man itoon duman, pinorogol ko su criminal tominindog ako sa saiyang kataid, nalugad siya asin ako dai naano asin ligtas.
“Ika? diyata ika...’’?
“Oho pinorogol ko siya kasu nagdodolag, kan poonan
