pasiring duman sa tatamnan nin mag̃na oliva, sa pag-andam nin pagcagadan? ¡Ah, gagalag̃nan cong Paratubos! duman sa Getsemaní pinaghihiling co an saimong daculang camahalan na nacadapâ sá dagâ, tinataquigan an simong tig̃nog, nanlongsî an lalaogon, asin napapanó nin calipog̃nauan an saimong calág. ¿Ano dao an dahelan, Paratubos co? Ta nasamata mo na an caliz nin simong mag̃na saquit, an caliz na lalagan can casâlan niamô gabos. Boot mo na ica an matondagan can mag̃na dusa na manonog̃nod sa samong mag̃na sala, ica an mapaólî can boot nin Amang naangot sa mag̃na sumbicalan na aquí, nagagadan cang duc-hâ sa pagpayaman samuya, nagagadan ca sa caluyahan sa pagtao samó nin cosog. !Oh, Dios co, abang pait na camondoan an minatagob sa saimong puso! Nababarang mong gayo an mag̃na carâtan na nacacalacop sa dagâ, nagaamomong sa saimong talig̃na an mag̃na paglanghad nin mag̃na tauo na saimong tutubson, asin ini gabos nacacadagdag can simong camondoan. Sain mo man ibiric an saimong mata, day na nin nahihiling condi
macag̃nig̃nirhat na mag̃na bagay. Con minatingcalag ca sa lag̃nit nahihiling mo an taquiag nin Macacamhan sa gabos na naghihig̃nat sa saimong payó: con minahorohod ca
