ito; kun minsan minaralaog sa gatak na, sakalé, gikan sa mga linog, na minatago sa paghiling kan mga pagkadaing-laog kan linobngan.
Kan paglaog nyamo binigaw na kan mga tawo su mga hayop; igwa na sanang orig, hayop na masakit mapaniwalá, na ipinagtatagasirip su saradit na mga mata, ididuaw su sa sarong dakilang lohó sa kodal, itinitingkalag su ongos, asin garong minasabi sa sarong babayeng namimibi:
“Hare pagkoaha gabos: tadai man ako, ha?”
Duwa katawo an nagkokotkot nin sarong hukay sa harani kan magagabaon na parel: su saro, na iyo su paralobong, daing pakiman-o: nagaapon nin mga gosok asin mga tulang, siring sa sarong jardinero, mga gapo asin mga aralang na sanga; su saro nariribaraw, ginaganot, nag-ootdot (158) asin nagtatagalitab.
“!Hoy!” sabi sa tagalog kan nakaotoot. “bako daw marhay na sa iba kitang linobngan komotkot? Bag-ohon pa ining marhay.”
“An mga linobngan na ini, siring man kan sa iba, mga barag-ong marhay.”
“!Dai na ako makakatagal! Iyan tul-ang na binadk mo nagdudugo ...hm! asin an mga bihok na iyan?”
“Kanigtian mo kamaurihon!” tintuyaw sya kan saro. “!Bako ka man na escribiente sa tribunal! Kun magkotkot ka, siring kan sakong ginibo, nin sarong bangkay na may duwang polo pa sanang aldaw paglobongan, banggi, madiklom, nagooran ... napalsok su sakong ilawan...
Nangirogkirog su kaibahan.
“Narangka su kabaong, kabangang kabtang kan gadan nakaluwas, namarong ... asin ika pa an magbabaktot kaito. “ asin nagooran asin magkasi kami doog. asin....
“!Krak!... Ano ta kinotkot mo?”
Hiniling sya kan paralobong na nagtataka.
“Ano? nakakadram daw ako? Ipinagboot sakuya!”
“Siisay nagboot saimo?”
Sominibogsibog su paralobong asin pinagparahiling su saiyang kaibahan magpoon sa bitis sagkod sa payo.
“!Na tawo ini! garo kang kastila; an siring mansanang mga hapot ginibo man sakuya nin sarong kastila, alagad sa hilom. Tara sisimbagon ko ika siring kan kastilang ito: ipinagboot sako kan cura na dakula!”
