"Kun siring?"
"Madalé iyán nin huli ta bubugtakan mo sinda nin banca, halat ko na bomogtak sinda sakuyá."
"Asin kun dai bomagtak an mga gádan?"
"Anong maginibó? an sugal dai pa ginigibong piriritán sa mga gadán.'
Sa kadikit na horas dai nin girirongan. "Igwa kang hamo? Paano an paglaban mo sa mga gadán?"
"Huli sa sakong kama-oo," an simbag kan dakulá.
"Ah, yawá, ngunyan naromdoman ko na! an mga gadán dai minátayá kun igwa nin búhay na labi sa saró, asin duwa kita.'
"Totoo? tara ako habó na dumagos."
"Minsan ako, nagkakaipo ako nin kuwarta," an simbag kan saday; "alágad gomibo kita nin sarong bágay; magsugal kita, asin an madaog humalé."
"Malá. an may kabaldian na simbag kan saró.
"Kun siring lumaog kita... may fósforo ka?"
Rominalaog asin nagharánap sa kadorodiklomán na ito nin sarong póok na angay na gayo; dai pira nakatuklás sinda nin sarong linobngan sa ibabaw kaini tominúkaw sinda. Su hababá kominoa sa saiyang salakot nin nagkapirang baraha, asin su saró sominabrit nin sarong fósforo.
Naghinilingan sinda sa liwánag, alágad, sa saindang panglawog, masasabing dai sinda nagkaminidbiran. Minsan siring samúyang mamimidbid sa halangkaw asin malágong an tingog si Elias, asin sa hababá si Lucas huli kan saiyang pinilaan sa pisngi.
"Alsahi!" an sabi kaini na padagos su pagmasid saiya. Iniway su nagkapirang tulang, na nadáyag sa ibábaw kan linobngan asin kominoa nin sarong alás asin sarong kabayo. Sunod-sunod nin pagsabrit nin fósforo. "Sa kabayo!" an sabi asin tanganing magkaigwa nin tandá su baraha binabawan ito nin gólod. "Juego!" an sabi ni Lucas asin pagikapat o ikalimang baraha lominuwas an sarong alás. "Nadaog ka," an sabi pa, "ngunyan pabayae ako na sakong hanapon an kabuhayan."
Si Elias, daing anó man na tataramon hominarayó asin napará sa kadiklomán. Pagkaáyaw nin nagkapirang minuto tominogtog nin
