“Ngunyan tolos asin sa makúring kamuyahan!” an simbag kan hagbayon. “Halat ngóna ta nagpapaáram na su alférez!”
Kan maaraman an hampangan na iní, su gabós na mga gurang na nagpapakasábot kan ajedres nag-aragi tong sa palibot kan tablero; interesante su hampangan asin nakadagka sagkod sa mga dai nakakasábot. Alalgad pinalibotan su cura kan mga gurang na babaye, kundi dai gayod inakala ni Fray Salvi na magkakanigo su lugar asin su panahon, tara bakong mga malinaw su mga itinataong simbag asin su saiyang paghiling, na mga mamondó asin may kadikit na kadagitan, ipinopotitok sa gabos na lugar, maliban lámang sa mga nakikipagólay saiya.
Marayráhay na gayo su pagkápoon kan hampangan.
“Kun an káwat magtabla, sabot nang patason niyato!’’, sabi ni Ibarra.
Pangabangaan kan kawat, nagsakamot si Ibarra nin sarong telegrama na nakapalaad kan saiyang mata asin nakapalungsi saiya. Dai niya hiniró, sináray sa saíyang cartera na pinasalimbadan su pangkat nin mga bagong-tawo, na sa tahaw nin mga pagngisi asin mga gásod nagpapadagos nin paghapot sa Kapaladan.
“Hipá sa Hadé!” an sabi kan hagbayon.
Daing ibang naginibo si Capitan Basilio kundi tagoon ito, sa likodan kan Reina.
“Hipá sa Reina!” an sabi uli na pinaghahandaan kan saiyang torre na nakakalasagan nin sarong piyon.
Nin huli ta dai niya malilipódan su Reina na itoon sa likod, naghagad si Capitán Basilio nin panahón sa pakapagisip.
“Sa makúring kamuyahan!” an simbag ni Ibarra; "igwa man pati ako nin isasabi ngunyan tólos sa nagkapira sa pangkat na ito.”
Asin tominindog, na tinaohan su saiyang kalaban nin sarong ika-apat na kabtang nin sarong horas.
Itoon ki Iday su talidong na cartón na nasusuratan kan apat na poló may walong hapot, ni Albino su libro nin mga simbag.