kabuhay na dominulag sa samong mga ugat, an kadalisayan kan mga kaisipan na nadigtaan sa samong mga hotok asin an kalayo kan gambira na nasigbo sa samuyang mga puso?. . . hinahalat kamo nyamo, o mga bagong-tawo, madya kamo ta naghahalat kami saindo!”
Asin nin huli ta namate nyang naggigilidgilid su saiyang mata su saiyang luha, hinale su saiyang kamot sa kamot kan naghehelang, bominuhat asin ruminani sa bintana sa paghilinghiling kan malapad na kahiwasan kan dagat. Hinawas sya sa saiyang paghorophorop nin nagkapirang luhayluhay na mga toktok sa pin to. Su sorogoon ta naghapot kun baga magpadokot sya kan ilaw.
Kan rumani su padi asin makita su naghehelang, sa liwanag kan lampara, daing hiro-hiro, piyong su mata, su kamot na pominildit kan saiya buka asin honat sa tampi kan cama, sa sarong hidale naghona sya na natotorog; alagad kan mamasdan nya na dai naghahangos, luhayluhay itong dinoonan asin dangan kaito nakamangno sya na gadan na palan: nagpopon nang maglipot.
Lominohod sya, kun siring, asin namibi.
Kan bumuhat asin pinaghilinghiling su bangkay, na sa panglawog nababasa an orog kahararom na kamondoan, an kamondoan nin sarong bilog na pagkabuhay na dai nin kanongdanan na dinadara sa enotan kan kagadanan, tinakigan su gurang asin suminabi sa maluyahon na tingog:
“!Magdalitang magdara nin ugay an Dios sa mga bominulag saiya sa matanos na dalan!”
Asin alintanang su mga sorogoon, na saiyang inarapod, nagrorolohod asin ipinangangadye su gadan, mga kuroyso asin mga ribaraw na pasiring su mga hiling sa cama asin nagoorolit nin mga requiems na mga re quiems, kinoa ni Padre Florentino sa sarong sarayan su bantog na maletang bakal na namumugtakan kan nagsasawang gayong kayamanan ni Simoun. Nagborongborong sa laog nin nagkapirang hidale, alagad dai nahaloy, sa pagkamit nin sarong pagholaw, dara itong luminusad sa hagyanan, napaduman sa bato na para ting pagtukawan ni Isagani sa pagsiyasat kan sa irarom kan kadagatan.
Hominiling si Padre Florentino sa saiyang pamitisan. Duman sa ibaba nakikita su mga maiitom na mga alon
