rongo asin kan angay na daging, aki kan mga Musa,” an padagos ni Sandoval na minagibo nin sarong tihantik na gayong hiro kan kamot na baga pinapatararatara sa harayo an siyam na magturugang na babaye, “nasasayod mo, mapapaghona-hona mo kun paano na an sarong horon na orog kamapasaluib asin ako nanggad na magayon na pagdangogon siring kan francos magkaigwa nin mga darakulang paratula na siring sa satong mga Garcilaso, satong mga Herrera, satong mga Espronceda asin mga Calderon?”
“Minsan siring,” an pahayag ni Pecson, “si Victor Hugo...”
“Si Victor Hugo, katood na Pecson, si Victor Hugo kun paratula utang nya sa Espana... ta bagay na nasiyasat, bagay na daing duwaduwa, bagay na ako kan mga frances na kaniguan an kaorihan sa Espana, na kun si Victor Hugo may donong, kun paratula, huli ta kan saday pa sa Madrid nagontok, duman sya naginom kan mga enot na kesan (335), duman linalang bilang su saiyang hotok, duman nagkaigwa nin kuray su saiyang bandingan, pinakarhay su saiyang puso asin namondag su orog kagayon na mga kaisipan kan saiyang isip; Asin katapustapusi, siisay si Victor Hugo? Ikakabagay sa satong mga sa kapanahonan ngunyan ...”
Alagad su pagdatong ni Makaraig na may darang kadalitaan asin mapait na hoyom sa ngoso nakapotol kan talumpati kan tagapagtalumpati. Si Makaraig may dara sa kamot na papel na itinao ki Sandoval na daing ano man na tataramon.
Binasa ni Sandoval:
“Pichona: Nahuring omabot su saimong surat; idinata ko na su sakong ganan asin ta inoyonan. Alagad, garo baga nagalinaw ko su saimong kaisipan, rinesolberan ko su bagay sunod sa horot kan saimong mga tinatabangan.
Maduman ako sa teatro asin hahalaton taka sa Juwas.
- An malodok mong palomillo,
- Custodining.”
“Abaang rahay kan tawo!” an malodok na hagayhay ni Tadeo. “Asin marhay?” sabi ni Sandoval, “dai akong nakikitang maraot, ata ngani su gabos na katumang!” “Oho,” an simbag ni Makaraig kaiba an saiyang mapait na hoyom; “favorable su pagkaresolbar! Bag-o
