alap (240), mga ngisi, mga pananaligbaton, mga arakatak. . . Makapira kadangog na inolit su ngaran ni Quiroga, kasalak kan mga tataramon na consul, pantaypantay, mga katanosan...
Su tagapaganyaya na dai nagkakaon nin mga lotong europeo nasinangan na magtaga-inom nin sarong copa sa kaibahan kan saiyang mga inanyayahan, nanuga na masabay sa pamanggi kan mga dai nagpakatukaw sa enot na mesa.
Nakapamanggi nang napaduman si Simoun asin kaorolay sa bidang na nagkapirang mga nangangarakal na mga nag-aarara kan kamugtakan kan mga karakal: gabos daing datang lakaw, naoontok su karakal, su mga cambio (241) kaito sa Europa halangkawon na marhay; naghaharagad nin liwanag sa joyero o may ipinagsasadol sindang mga kaisipan sa paglaom na papaaboton sa Capitan General. Sa lambang iminomokna nindang belong, minasimbag si Simoun nin sarong hoyom na mapagologolog asin mabangis: Sus! kamangmangan! sagkod na naiingol na su saro hinapot sya kan saiyang ganan.
“An sakong ganan?” naghapot sya; “adale ninda kun ngata ta naguuswag an ibang mga bansa asin giboha nindo an saindang mga gibo.”
“Ngata ta naguuswag sinda, Ginoong Simoun?” Kominirogkirog si Simoun asin dai sominimbag.
“!An mga toklos sa dorong-an na minapagabat na gayo kan karakal asin an dorong-an na dai natatapus!” an hagayhay ni Don Timoteo Pelaez, “sarong yamit na hale sa Guadalupe, siring sa sabi kan sakong aki, hinahabol asin binabadbad. . . an mga pabuhisan. . .”
“Asin minaagrangay ka!” an sabi nin saro sa halangkaw na tingog. “Asin ngunyan na ipinagboboot pa sana kan General na olagon an mga harong na mga bakong masarig an mga! Asin ika na igwa nin sarong tompok nin mga sim!”
“Oho,” an simbag ni Don Timoteo; “alagad an nasayang sakuya hull kan pagboot na iyan! Asin, an paggaba dai ginigibo kundi sagkod sa laog nin sambulan, sagkod na omabot an lapas mangyaring may dumatong na iba pang tompok... muya ko kutang garabaon tolos, alagad. . . Asin saro pa, anong mababakal sako kan mga kagsadiri kan mga harong na iyan anas man na mga dukha?”