nente asin ngunyan nasa kamot nya su expediente. Nangakó si Don Custodio na tatapuson nya ito sa laog kan bilog na bulan na ini.”
“!Mabuhay si Don Custodio!”
“Asin kun contra an kapahayagan ni Don Custodio?” an hapot kan pesimistang si Pecson.
“Dai ninda iyan pinagisip, ralangó kan pagisip na dai sasarayon su asunto.” Hiniling kan gabos si Makaraig tanganing maaraman ninda kun anong pagmamarhayon.
“An panuwal (223) mansanang iyán ginibo ki Padre Irene, alágad kasabay kan saiyang andak sinabihan ako: “!Dakol kaming kinamtan, nahimo nyamó na su asunto makapasiring sa sarong solución, mapiritan an kaiwal na akoon an laban... kun makadasig kami sa pagisip ni Don Custodio tánganing, sa pagsunod kan saiyang mga mapagisusugad na mga lakaw, magtao nin marhay na informe, kamit na an gabós; ipinapahiling nanggad kan General na dai syang inaapilan.”
Ominórong si Makaraig.
“Asin paano an páglasig?” an hapot nin sarong dai nakatios.
“Tinoroán ako ni Padre Irene nin duwang palakaw...”
“!Si intsik Quiroga!” an sabi nin saró.
“Ka! Nadasig na pagmamangno ki Quiroga...”
“Sarong marhay na pasib!”
“Nangorog na, nagpapamidbid na sya dai mababakal.”
“Ah iyo na, áram ko na!” hominagayhay si Pecson na nagngingisi; “si Pepay na bailarina.”
“Ah, ohó! si Pepay na bailarina!” an sabi nin nagkapira.
An Pepay na ini sarong darágang rozagante na ibinibilang na kaógnay nin boot ni Don Custodio; sa saiya nagdodorólok su mga contratista, su mga empleado asin su mga paribok kun may boot makamtan sa bantog na consejal. Si Juanito Peláez na katóod man kan bailarina nagpaháyag man na huhusayon nya an bagay na ito, alagad kominirikiri si Isagani asin nagsabi na igó nang ginámit ninda si Padre Irene asin kapalabihan na gayo na gamiton si Pepay sa asuntong siring kaini.
“Hilingon ta an saró pang palakaw!”
“An saró pa iyo an pagdolok sa saiyang abogado con-