“Huli ta enot na aldaw kan clase, binasa su lista asin itinalaan su leccion: dapit sa mga espejo. Hilinga! maghale digdi sagkod digdi, toom, toomon nanggad... lihisan gabos an pangkat na ini asin adalan iniho!”
Asin itinotokdo kan moro sa Fisica ni Ramos su mga punto na kaipuhan nindang manod-an, kan panale sanang makalupad su libro huli kan pagkasalpita ni Juanito maghale sa ibaba paitaas.
“Tawo, pabayae an mga leccion, magpichidong aldaw kita!”
Inaapod kan mga estudiante sa Manila na aldaw na pichido itong naiipit nin duwang fiesta, minaluwas na suprimido baga napiripit kan kagustohan kan mga estudiante.
“Aram mo na talaga man nanggad na saro kang lolong?” angot na gayong sominimbag si Placido na hinakbot su saiyang libro asin mga papel.
“Magpipichidong aldaw kita,” an olit na tataramon ni Juanito.
Habo si Placido: sa duwang maina dai pipintoan an sarong clase nin mahigit sa sanggatos may limang polo. Nagigiromdoman nya su mga kapagalan asin mga pagtitimol kan saiyang ina nanaggagasto saiya sa Manila na nagtitios kan gabos na mga kadaihon.
Kan hidaleng ito naglalaog na sinda sa wangwang kan Santo Domingo.
“Ngunyan nagiromdoman ko,” an hagayhay ni Juanito kan mahiling su plazoleta sa atubang kan daan nagadung kan aduana; “aram mo na ipinamahala sako an pagsingil kan mga aboloy?”
“Anong aboloy?”
“Su sa bantayog!”
“Anong bantayog?”
“Akoa! su ki Padre Baltasar dai mo aram?”
“Asin siisay an Padre Baltasar na ini?”
“Hayopka! sarong dominico! Kaya minadolok su mga Padi sa mga estudiante. Lakaw, buhi nin tolo o apat na pisos tanganing makita ninda na mga masamwang kita! Dai logod sabihon sagkod noarin pa man na sa pagpatindog nin sarong estatua nangaipo pang domolok sa saindang mga bolsa. Vamos, Placidete, bakong sayang na kuwarta!”
Asin inibanhan an mga tataramon na ini nin sarong makahologan na kiyat.
