Mağna nagmamasid taga ibang banua,
nadadara naman magluhá an mata;
na minsan alignon nin magna caiba,
dagos man guiraray an pagtagnis ninda.
Dai nareparo luhang minasolog,
ta nasasalacan can macuring ganot,
mag-aling-aling man an mamondong boot,
dai nahihilom an sinilocsigoc.
Tagóon man gayod an saquit sa puso,
pogolon an luha na dai tomoró
sarong pagtorohoc nin tauong mamondó,
midbid man guiraray an hiniróhiró.
Laenlaen sanang magna panambitan
cadtong tauong igua ti-unay sa daghan,
sabihon o dai magna casaquitan,
talastas nin capua magna cahaditan.
Tarà sa pag-aling can hâdit sa pusó
na dai mag-orog an magna pagbac-hó;
gnaya, ó tugang co, hari ca pagmondó,
ta ini talagang padusa sa sató.
Si isay man gnaya, na buhay na tauo,
anan guiminican sa basang na talbo,
mahaloy man quita digdi caning mundo,
mapulí an hauac sa pagcani-abó.
Cayà dai gnaya, satong pagnaléan
an pagcapasiring nin hauac tang basang;
tanto nabuhay na digdi sa quinâban,
masagcod nangayod caning cagadanan.
Sa pagrağna-rağna ibang parasacbot,
nataram nin suba, bilang olog-olog:
an calag man ğnaya, sa macuring tacot
hauac binaya-an, con cayà natimpos.
An hauac, calag ta sa sacong pagmalas
garo sa mag-agom sa actong pagdulag,