rong tingog.
Ominorong asin nagisipisip si Elias. Harayo pa su pangpang, asin dai mahahaloy namumugtak sinda sa maabot kan mga badil kan falua. Nagisip syang boma- lik sa Pasig, lalong marikas su saiyang sakayan. Ala- gad! karaot na palad! sarong baroto nagdadangadang halé sa Pasig, asin nakitang nangorokildab su mga ca- pacete asin su mga bayoneta kan mga Guardia Civil.
“!Dakop na kita!” an sabi sa hababang tingog na nanglulungsi.
Hiniling su saiyang mga porosog na mga takyag asin pakapagisip kan iyo na sanang sukat nyang gibohon, nagpoon nin pagsagwan sa bilog nyang kosog pasiring sa Isla nin Talim. Alintana, nagooldot na su tala-init.
Matulin su dalagan kan baroto, nakita ni Elias sa falua na nagbibirik an nagkapira katawo na mga nag- titirindog na pinagpapasabot sya.
“Tatao kan magdara nin sakayan?” an hapot ni Ibarra.
“Oho, ngata?”
“Auli ta tapus na kita kun dai ako tumagbang sa tubig asin lagalagon ko sinda. Lalamgon ako kan mga iyan, marhay akong maglangoy asin magladop... iha- harayo ko sinda saimo, asin dangan maghinguha kang makaligtas.”
“Dai, dai ka maghalé asin ipapabakal ta nin mahal an satuyang buhay!”
“Sayang mayo kita nin mga hamo, asin huli kan saindang mga badil gagadanon kita ninda siring sa mga saradit na gamgam.”
Kan horas na ito may nadangog na sirisiri sa tubig na baga may naholog na sarong bagay na mainit, na sino- nod tolos mansana nin sarong potok.
“Nakita mo?” an sabi ni Elias na ibinugtak su sag- wan sa sakayan! “Magkita kita sa Nochebuena sa linob- ngan kan saimong apo. Iligtas mo an saimong sadiri!”
“Asin ika?” “Ilinigtas ako nin Dios sa lalong darakulang panga- nib.” Hinoba ni Elias su saiyang bado; sarong bala naka- pasing kaito sa saiyang kamot, asin nadangog an du- wang potok... Daing karibarawan kinaptan su kamot ni Ibarra, na naghihigda pa sa irarom. kan baroto, to- minindog asin tominagbang sa tubig, na ibinosol kan
