kalipung-awan asin pagtios sa sakong bilanggoan nabuyagyag, ngunyan nakikita ko an makangingirhat na
carcer na naggagatob baga bilang sa sociedad na ini, na
minahopot na gayo sa saiyang laman asin minahágad
nin sarong panáleng pagpohó! Binuksan ninda su sakong mata, ipinahiling ninda sakó su lúgad asin pinirit
ninda akong maging sarong criminal! Asin mantang
minuya ninda iyaán, magigi akong filibustero, alagad
tunay na filibustero, aapodon ko an gabós na mga nagkapaharamak, an gabós na sa laog kan daghan may
pusong nagkukútad, itong mga nagsóbol saimo, sakuya...! dai, dai ako magiging criminal, dai nanggad
mapapaniring an nakikibaka huli sa saiyang banwaan,
atá ngani an katimang kaini an pangyayari. !Kita sa
laog nin tolong siglo, iginagáwgaw ta sainda an satong
mga kamot, hinahagadan ta sinda nin pagkamoot, makaapod boot nyamong apodón sinda na samong mga
túgang, paano su pagsimbag samuya? huli sa pagologólog asin sa paglanghad, pinagpaindahan kami sagkod
kan samong pagkatawo.! Daing Dios, dai nin pagsarig,
dai nin kasangtawohan, daing iba kundi an katanosan
kan kosog!”
Kinoktrab si Ibarra, nangingibigkibig su bilog nyang lawas.
Nagagi sinda sa tongod kan palacio kan General asin sa paghona ninda nakamasid sinda na garong mahiró asin sibot su mga bantay.
“Natuklasan daw sa pagdulag?” an hinghing na sabi ni Elias. ‘“Humigda ka, tabi, ta tahoban ko ika kan zacate, tara maagi kita sa may Polvorista, asin mangyaring pagkula-kulaan an bantay ta duwa kita.”
Su baroto saró sa mga haralaba asin harayakpit na mga sakayan na dai minatanos kundi minasagidsid sa tubig.
Siring na pinagbaná-baná ni Elias, pinaontok sya kan bantay asin hinapot sya kun saén halé.
“Sa Manila, sa pagtao nin zacate sa mga oidores asin sa mga cura,” nagsimbag na inaárog su daging kan tingog kan mga taga Pandakan.
Lominuwas an sarong sargento asin inogid kaini kun anong nangyari.
“ Solong!” an sabi kaini saiya; “pinapatanidan ko ika na dai kang pagpasakayón na siisay man sa sakuya, pagkakaogdan ko ika nin sarong marhay na tangdan.”
