Su sinundan ko binayaan su paadalan ta nagpabakal nin tabako.—Inampon ako kan saimong ama, ihininguha ako nin harong asin itinamo ako kan gabos kong kaipuhan sa pagtokdo; nagduduman sya sa paadalan asin nagtatao nin kuwarta sa mga aking daing-sukat asin mga maigot na magadal, pinagsasangkap sinda nin mga libro asin mga papel. Alagad ini, siring sa mga bagay na marahay, nagdadanay lamang sa halipot na panahon!”
Tinokas ni Ibarra su saiyang Kalo asin garong nangadyé nin halawig. Dangan nagbalik sa saiyang kaibahan asin nagsabi:
“Olay mo pinagtabangan kan sakong ama su mga aking daing-sukat, asin ngunyan?”
“Ngunyan ginigibo ninda an mangyayaring mahimo asin minasururat, kun mangyayaring magpakasurat,” an simbag kan hagbayon.
“Asin ano an dahelan?”
“An dahelan nasa girisi nindang mga gubing asin sa saindang nagkakasoropog na mga mata.”
Dai nagkaalo si Ibarra.
“Pira an mga pinagtotokdoan mo ngunyan?” an sai yang interesadong hapot.
“Sa lagdaan mahigit sa duwang gatos (200), asin sa paadalan duwang polo may lima!” (25)
“Ano ta napasiring?”
Hominoyom nin malipungaw su maestro.
“Sabihon saimo an mga dahelan garo ka mansanang binabaretaan nin halawig asin makakaoyam na salay say,” an saiyang simbag.
“Dai mo, tabi, ipamugtak an sakong hapot na sayang na pagoosyoso,” an simbag ni Ibarra na tominanaw sa harayong pinagsokmolan kan langit asin daga. “Pi nagisip kong marhay, asin naniniwala ako na an pag songkat kan mga kaisipan kan sakong ama lalong ma halaga pa ki sa pagtangisan sya, orog na ngani na ipanghimalos (225) sya. An saiyang linobngan iyo an sinanglitan na Katalagahan, asin an saiyang mga kai wal iyo an banwaan asin sarong (1) padi: an énot pi napatawad ko huli sa saiyang pagkadaing pakasabot, asin an ikaduwa, huli kan saiyang caracter asin huli ta boot kong igalang an Katinubdan na nagtataong-adal sa pang-gaulan (226). Muya kong magkamit nin pasabong sa espiritu kan nagtao sako nin pagkatawo, kun
