minabi man giraray na naghihibi. “Sayang an gabos!
Nagboot si Padre Damaso na barion ko an kapangakoan,
ta kun dai, mapapahamak ako sa buhay na ini asin sa
masunod! An gabos nagsasabi sako nin siring, sagkod
si Padre Sibyla! Maninigong pintoonko saiya an mga
tata kan sakong harong asin... !mahigit sa limang
polong ribong pisos an ttang ko saiya!
Isinabi ko ini sa mga padi; alagad dai ako pighimaté.
‘Arin an pagmamarhayon mong mawara,’ an saindang
sabi sakuya, ‘limang polong ribong pisos okun an saimong
buhay asin an saimong kalag?’ !Ay, San Antonio!
kun naaraman ko lamang, kun naaraman ko lamang!”
Nagsiloksigok si Maria Clara.
“Hare paghibi, aki ko,” an sabi pa na inatubang ini; “bako kang arog sa saimong ina na dai sagkod naghibi ... minahibi sana kun namumuya... Sinabihan ako ni Padre Damaso na dominatong na an saro nyang kadudugo halé sa Espaňa... asin itinalaga saimong katipan...”
Tinakpan ni Maria Clara su saiyang talinga.
“Alagad, Santiago, rongaw ka?” kinorahawan sya ni Tia Isabel; ‘“!pagsabihan sya ngunyan dapit sa ibang katipan! Paghona mo an saimong aki nagpapalitpalit nin katipan siring sa gubing?”
“Iyo man an sakong sa isip, Isabel; si Don Crisostomo mayaman ... minapakarasal sana an mga kastila sa pagkamoot sa pirak ... alagad anong muya mong gibohon ko? Pinagpapaharé ako nin saro pang excomunion .. . sabi nanganganib na gayo bako sanang an sakong kalag kundi sagkod pa kan sakong hawak ...sa sakong hawak, nadangog mo? sa sakong hawak!”
“Dai kang ibang ginigibo kundi an pagpangana kan kamondoan kan saimong aki! Bakong katood mo an arzobispo? Ano ta dai mo sisuratan?”
“Fraile man an arzobispo, daing ibang ginigibo an arzobispo kundi an sinasabi saiya kan mga fraile. Alagad, Maria, dai ka maghibi; madatong an Capitan General, muya kang makita asin malalata an saimong mga mata... Ay! ako na muyang magkaigwa nin sarong magayagayang kahaponon ... kun dai an dakulang ining kapahamakan, ako kuta an pinakamamongaya sa mga tawo asin an gabos magkakaorori
